Een waar spektakel was het. Bij 0-2 leek alles verloren. Maar toen bracht Van Gaal plan B in stelling. Luuk en Wout erin en lange voorzetten richting die twee. In de laatste seconde van de officiële speeltijd gaf Teun een slim steekpassje op Wout: 2-2! Rond ons huis ontplofte het vuurwerk. Maar de penaltyreeks zorgde een eeuwigheid na het startsignaal voor een cliché met klauwen.

Op the day after stonden we op met die kater in ons brein: ik wil eruit! Geen oog dicht deden we. Eerst spookten de beelden van de WK finale van 1978 door ons hoofd: Rob Rensenbrink in de slotminuut die bij een stand van 1-1 tegen de paal schiet in een finale die Oranje niet mocht winnen van het Argentijns regime. Vier jaar eerder het voetbaltrauma dankzij Gerd Muller die de Mannschaft kampioen maakte en ons (vonden wij toen) beroofde. En 2010 waarin we vochten tegen een beter Spanje maar waarin Arjen even voor tijd bij een 0-0 stand gestuit werd door de teen van Casillas. In 2014 ging Van Gaal samen met Oranje op voor ein-de-lijk die verdiende gouden trofee, maar penalty’s tegen Argentinië voorkwamen de vierde WK finale voor de voetballende Poulidors (die als wielrenner altijd tweede werd).

En nu dan op 9 december 2022 weer verloren door penalty’s…

Gelukkig kan voetbal leuk zijn. Mooi. Kunst. De poeier van Giovanni die door de lucht zeilde totdat hij het net deed bollen in de halve finale tegen Uruguay in 2010. De aanname van Wim in de kwartfinale in 1998 tegen Argentinië en de prachtige afronding erna. De vliegende volley van Johan die scoorde tegen Brazilië in de halve finale van 1974. Drama, tijdrekken en valsspelen hoort er helaas ook bij. De voetbalminnende wereld is lyrisch over Maradonna, maar ik heb zijn Hand van God altijd beschamend voor de sport gevonden. De miljarden die erin omgaan, de ontrouw van en naar teams wat betreft spelers en coaches, om maar te zwijgen over geldbeluste zaakwaarnemers of amorele magnaten, matchfixing, ondermijning – misselijkmakend en sportverpestend.

Op de grens van de negende en tiende december 2022 wankelt ons geloof in die ene wereldtitel. We snappen niet waarom Van Gaal en Oranje niet doorbeten vanaf de eerste minuut van de verlenging toen de Argentijnen mentaal in de touwen lagen. Veertigduizend Argentijnen in het stadion waren muisstil, het heerlijkste geluid van de avond. Als de jongens door waren gegaan met lange ballen de blauwwitte zestien injagen hadden we in de halve finale gestaan en hadden we eindelijk… En waarom zegt elke voetbalkenner dat je op wedstrijdstrafschoppen niet kunt trainen? Het kan wel: organiseer penalty-wedstrijden voor teams, voor een vol stadion. Moet je eens zien hoe sterk penaltynemers en keepers worden. Als, als…

We vegen de scherven op, lijmen ons Hollands huisje dat tegen middernacht de kamer doorvloog zorgvuldig weer in elkaar. Koeman mag bouwen aan een nieuw Oranje met Frenkie, Gody, Andries, Nathan, Matthijs, Denzel, Steven, Xavi en Wout. Ooit pakken we die wereldtitel. Op een mooie, voetballende manier. Maar vanavond klinken we met oranjebitter.

Afbeelding van <a href=”https://pixabay.com/nl/users/h_buyse-5662024/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=3597269″>Hilde Buyse</a> via <a href=”https://pixabay.com/nl//?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=3597269″>Pixabay</a>